Dag 5: fietsen maar
Aaah… even uitrekken, genieten van de zon die weer door de gordijnen piept en al denken aan dat lekker ontbijt met dat huisgemaakte brood. Het ziet er weer fantastisch weer uit, dus tijd voor outdoor activiteit 2: mountainbiken rond Loch Katrine.
Loch Katrine is een veel kleiner meer in de buurt van Loch Lomond, maar daarom niet minder mooi! En bovendien trekt het pad rond Loch Katrine minder toeristen dan de West Highland Way rond Loch Lomond. Eerst opnieuw picnic inslaan en dan op naar Loch Katrine in het Trossachs National Park. Alleen de weg naar de Loch is al adembenemend. We vragen ons regelmatig af hoe dit er zou uitzien met ‘normaal’ Schots weer, maar danken de hemel dat het staalblauwe lucht is en rond de 25°C.
KatrineWheelz, het bedrijfje dat fietsen verhuurt aan Loch Katrine, blijkt een ruim assortiment aan fietsen te hebben. Zelfs elektrische mountainbikes! Dat was welgekomen, aangezien mountainbiken een week na een lumbago misschien niet echt aan te raden is. Jammer genoeg is er maar één elektrische mountainbike meer beschikbaar (misschien zijn we weer iets te laat opgestaan…) maar dat houdt ons niet tegen toch te vertrekken want Sander besluit aan zijn conditie te werken en een gewone mountainbike te nemen. Loch Katrine is een langgerekt meer van ongeveer 11 mijl lang en 1 mijl breed. De “Lady of the Lake” brengt ons en onze fietsen van het ene naar het andere uiteinde van het meer, waarna we terug kunnen fietsen langs de begaanbare kant van het meer met uitzicht op het ruwere deel.
Al snel beseffen we dat een elektrische mountainbike niet echt overbodig is voor 2 stadsmensen met slechte conditie. Dat betekent dat Iline heel erg gelukkig was en Sander heel erg op te tanden moest bijten bij elke nieuwe beklimming. Maar toch was deze tocht van 20 km echt genieten! Af en toe daalt het pad af tot aan het meer waar we onze voeten even kunnen afkoelen in het water. Zwemmen zat er vandaag wel niet in, aangezien het water van Loch Katrine het hele jaar door 4°C is. Dan maar verder afkoelen met een ijsje op het einde van onze tocht…
2 gedachten over “Dag 5: fietsen maar”
Ik heb er alle vertrouwen in dat Sander het kan, hij fietste al 48km op zijn BMX in Nederland toen hij zes jaar was !
Op die leeftijd was mijn conditie ook nagenoeg nul, die verbetert pas na je 30ste, wanneer het besef begint te dagen dat je er op zeer regelmatige basis iets moet aan doen, want dat het anders echt de verkeerde richting uitgaat…Dus jullie hebben nog even tijd, geniet er maar van!
Reacties zijn gesloten.