Dag 1 – Zitten, wachten en zitten

Dag 1 – Zitten, wachten en zitten

Onze reis is begonnen! We namen al vroeg de trein naar de luchthaven om daar om tien uur te boarden. Het was al geleden sedert 2006 (Australië) dat Sander nog eens op een transatlantische vlucht zat en wat is er veel veranderd! Je hebt jouw eigen computer met daarop spelletjes, films, muziek,… Sander slaagde erin om zichzelf onder ouderlijk toezicht te plaatsen waardoor hij enkel kinderfilms kon bekijken. Gelukkig kwam een steward even helpen en was het snel opgelost. Iline viel, zoals steeds, vrij snel in slaap.

Volledig afgesloten van de wereld.

Het was alleen koud op de vlucht. Een sjaal van Iline bracht de oplossing.

Na een acht uur durende vlucht landen we in JFK. Daar bleek de gevreesde douane controle zeer goed mee te vallen. Men glimlachte en maakte zelfs een mopje over onze bestemming Las Vegas: “so you come with $1000 and you will leave with $10.000?” Daar waren we helemaal niet op voorbereid en we stonden even met onze mond vol tanden. Het filmpje over de voordelen van wapens tijdens het wachten op de douane controle bracht dan weer dat rare dubbele gevoel dat gepaard gaat met de VS.

Iline was zodanig jaloers op de noise canceling headpones die ik kon lenen dat ze er zelf ėén kocht. Uit een automaat van Best Buy dan nog! Bij ons zit er snoepgoed in, in de VS peperdure technologie…

Na een kleine pauze moesten we echter weer op het vliegtuig, gelukkig de laatste van dit stuk. Zo een hele tijd zitten, wachten en rechtstaan eist veel. Algauw lagen we dan beide stil naar muziek te luisteren. Plots begon het naar frieten en hamburgers te ruiken. Een vrij eigenaardige geur op een vliegtuig. Bleek dat onze buur een doggybag met fast food mee had. Wij waren trouwens de enige die dat raar vonden aangezien niemand anders er aandacht aan besteedde…

De luchthaven van Las Vegas is eigenlijk al een eerste casino. Veel one-armed-bandits, massa’s lichtjes en overal grote reclameborden. Vlug wat foto’s nemen en hup de taxi in naar het hotel. Daar vlug naar het buffet (waar er heerlijke krabbenpoten lagen, wat toch bizar is aangezien we ons in een woestijn bevinden) en dan in bed.

De foto’s volgen later. Het internet is schandalig duur in Las Vegas.

 

Reacties zijn gesloten.