We zetten onze tocht verder richting Page, aan Lake Powell. We kijken al uit naar onze stops onderweg: eerst Goosenecks State Park en daarna Monument Valley. We twijfelen om te stoppen in Goosenecks State Park, aangezien onze ‘America the Beautiful Pass’ enkel toegang geeft tot nationale parken en staatsparken telkens bij te betalen zijn. We besluiten nu we hier toch zijn het erop te wagen. Eens aangekomen aan Goosenecks SP blijkt de fee wel nog mee te vallen: je moet 2 dollar in een enveloppe steken en die in een doosje gooien. Zoals brave Belgen nemen wij 2 dollar en betalen onze ‘permit’. We zien echter heel veel mensen het bord met de bus voorbij rijden… Terwijl we een foto nemen van het bord stopt er een RV met Amerikanen die moesten lachen: “Taking a picture of the only people paying today?”. Zij betaalden toch ook hun fee…

Het uitzichtpunt, want het staatspark blijkt ook niet meer dan dat te zijn, is exact wat de naam beloofd: een hele resem bochten in de San Juan River die lijken op ‘goosenecks’. Jammer dat het licht niet meezit door het overtrokken weer, maar wel de moeite! We zetten al vlug onze tocht verder vol verwachting van Monument Valley. Onderweg passeren we talloze stalletjes met ‘Real handmade Navajo jewelry’, vaak op heel erg onhandige plaatsen waar je nauwelijks kan stoppen, dus we rijden maar door. Wat verder komen we aan de ingang van het Monument Valley Navajo Tribal Park. We betalen de (uiteraard veel duurdere) fee en parkeren aan het visitor center. De weg door het park blijkt een aardeweg te zijn die enkel goed geschikt is voor 4×4. Ondanks de vele gewone personenwagens die de tocht wagen, besluiten we het risico niet te nemen. Er is natuurlijk een alternatief… een door de indianen begeleide tocht in een 4×4. Uiterst nieuwsgierig gaan we informeren. $75 pp voor 1,5u! Om dichter bij de rotsen te rijden die je vanuit het visitor center kan zien. We passen dan toch maar… Als alternatief zoeken we een fantastische picnic plaats om onze lunch te verorberen. Ondertussen klaart het wat uit en krijgen we de ‘monuments’ ook kort in de zon te zien.

De rit van Monument Valley naar Page was ook vrij spectaculair. Deze keer niet door het uitzicht, maar wel door het weer. We vertrekken van opklaring en rijden een hele tijd aan de rand van een zwaar onweer. Rechts zien we geregeld bliksem die de gitzwarte hemel oplicht, terwijl aan de linkerkant nog blauwe hemel te zien was. En dan kwam het onvermijdelijke: we moeten rechts afslaan. Wat een hoeveelheid water! Bovendien zijn ze hier duidelijk niet voorzien op hevige regen, want de afwatering van de banen was niet om over naar huis te schrijven. Gelukkig paste iedereen zijn snelheid aan en was zeer hoffelijk.

Naarmate we Page naderden, verminderde het onweer wat, maar daar aangekomen was het toch nog steeds niet fantastisch. Wel jammer, want we waren van plan om nog eens tot aan het meer te gaan. Inchecken dan maar… Dat bleek een goede zet, want tegen dat we goed geïnstalleerd waren, was het alweer helemaal uitgeklaard! We hervatten onze plannen en besluiten eerst naar de Horseshoe Bend in de Colorado River te gaan. Dit omvat een grote parking langs een snelweg, waar iedereen zich gratis kan parkeren en naar een uitzichtpunt kan wandelen. Wat een drukte! Maar wat een uitzicht! De foto’s spreken voor zich.

Aangezien we weer van tijdzone veranderd zijn, hebben we vandaag een uur extra. We besluiten om toch nog eens tot aan het meer te rijden, aangezien het zo mooi opgeklaard was. Daar komen we uit op Wahweap Beach, een strandje aan de oevers van Lake Powell dat afgeladen vol zit, voornamelijk met Franstaligen. Om toch niet onder te doen, besluiten we het water eens te proberen. Sander enkel met de voetjes, want de zwembroek ligt nog op de kamer, maar Iline’s bikini lag toevallig nog te drogen in de auto. Dat nodigt gewoon uit tot een flinke duik… Met het water dat net de juiste temperatuur had en een mooi uitzicht was dit even puur genieten en een fantastische afsluiter van deze ongelofelijk gevarieerde dag.