Rustig wakker worden zat er vandaag niet in. Onze Franse/Canadese (?) buren besluiten om zeer vroeg op te staan en dan nog een uur luid te praten zodat iedereen mee wakker werd. Uiteindelijk vertrokken ze dan toch en konden we nog even dutten.

Het ontbijt was even spectaculair als het uitzicht. Ongelofelijk vers fruit, een omelet station en een lekker algemeen buffet. Terwijl je ontbijt, kijk je recht de Grand Canyon in die ’s ochtends baadt in allerlei kleuren. Onze kelner “Rock” heeft zijn naam niet gestolen en zo struis dat hij een boksring zou kunnen instappen, maar hij is ongelofelijk vriendelijk. Dat is iets dat we al vaker ontdekt hebben. De mensen zijn vaak helemaal anders dan wat je eerst zou denken.

We besluiten om vandaag het bos in te trekken. Widforss Trail is een wandeling van 12km (heen en terug) waarvan de eerste 4km wisselend in het bos en aan de rand van de Grand Canyon gaat. Terwijl we wandelen, zien we overal dieren. We zien overal vogeltjes vliegen en een gigantisch aantal eekhoorns. Op een gegeven moment zien we echt een zeer groot exemplaar met een pluimstaart die voor ons wegloopt. Wat verder zien we een eekhoorn die een noot eet en ons zeer dichtbij laat komen. Het eten was duidelijk belangrijker dan twee mensen met een fototoestel. Ondertussen leren we dat de North Rimbijna volledig is ontstaan door flash floods en niet door de rivier zelf. Dat duurde “slechtst” duizenden jaren en het resultaat mag er zijn.

Na de wandeling besluiten we om de strandtoerist uit te hangen. Echter is er hier geen zee noch strand. Er staan wel goeie ligstoelen met het uitzicht op de canyon. Hier blijven we de hele namiddag zitten terwijl we wat lezen en praten met andere toeristen. Een zeer luie en gezellige dag!

Eten doen we in het restaurant van de lodge waar we de zon zien ondergaan boven de Grand Canyon. Het lang wachten op ons eten wordt zo ruimschoots goed gemaakt.