Vandaag staat de bovenkant van Yellowstone op het programma. Het is een eind rijden en de wegenwerken helpen niet echt. Gelukkig kunnen we genieten van prachtige natuur rondom ons. Jammer genoeg hebben alle dieren besloten om zich weg te steken dus moeten we het stellen met watervallen, meren en rivieren. 

Uiteindelijk komen we aan de terrassen van Mammoth Hot Spring waar we tussen de andere toeristen door de vele warmwaterbronnen bekijken. De geur valt zeer goed mee (we hadden veel meer rotte eieren verwacht), je ruikt het eigenlijk zelfs niet. Door de kalkvorming krijg je de bizarste constructies te zien en de bacteriën veranderen de kleur van het gesteente. Erin zwemmen zoals in Kos lukt echter niet, want het water is zo zuur dat de rotsen oplossen… Op een afstandje kijken dus.

Daarna eten we vlug iets in een fastfood restaurant (ofwel ongezond ofwel peperduur en aangezien we een beetje op ons geld letten, kiezen we voor het eerste) en dan terug op pad. We besluiten om de Blacktail Plateau Drive te doen en wat waren we blij dat we een SUV hadden! Iline moest al haar rijkunsten bovenhalen om de meeste putten te ontwijken. Maar we worden beloond! Met één nogal in de war uitziende Pronghorn. Uiteindelijk geraken we terug op de weg, met een veel vuilere auto dan toen we het pad opreden…

De volgende tocht is een zijtak van YS, namelijk Lamar Valley. We draaiden de weg op en stonden direct stil. Een kleine kudde bizons had besloten dat het best aangenaam was op de weg. Aangezien de grootste bizon ongeveer even groot is als een polo, durfde niemand echt tegen hun wil in te gaan. Braaf stonden we te wachten tot de grote beesten hun pad verder zetten. Haast hadden ze niet en ze gingen geregeld van de ene kant naar de andere kant om te grazen. Na een tijdje splitste de groep in twee en konden we toch door rijden.

Twee bochten later zagen we een viertal pronghorns die zaten te grazen in een meadow. Ze lieten zich gewillig fotograferen en kwamen zelfs wat dichterbij. Wat verder reden we in een vallei waar er minstens 300-400 bizons zaten te grazen, te rollen of te drinken. De hele vallei zat vol zwarte puntjes en elk puntje was er ééntje. Iline vond dan nog een verloren gelopen hert die bij de bizons zat, maar volgens mij had die een identiteitsprobleem. Op de terugweg zagen we twee Bull Elks in de verte. Vlak voor het einde van het park stonden alle auto’s stil (dat is steeds een teken dat er iets te zien is). We reden af en zagen wat Mule Deer met hun jonge kalfjes. Wat een dag, maar morgen hopen we op beren!