Na twee dagen intensief (althans voor ons) bewegen, doen we het vandaag een pak rustiger aan. We staan op het gemak op en Iline tovert een Schots ontbijt op tafel (eieren, toast, confituur, marmelade en bloedworst). Na deze smulpartij ruimen we vlug op en vertrekken we naar Stirling een Schotse stad.

Daar aangekomen, merken we direct dat het zaterdag is. De Schotten en andere touristen zijn massaal uitgerukt om te genieten van het mooie weer en de parking van het kasteel staat dan ook vol met dagtouristen en bussen die Japanners naar het kasteel brengen. Dit zorgde ervoor dat de burcht wel wat van zijn van zijn flair verloor (een groep touristen met rugzakken waar de Amerikaanse vlag opstaat, past niet echt in het middeleeuws plaatje).

Terwijl we de smalle gangen door wandelden, ontdekten we dat William Wallace hier (deels) is gestart met zijn onafhankelijkheidsoorlog tegen Engeland (Braveheart) naast heel veel andere veldslagen. Diegene die dit kasteel bezat, beheerste de toegangspoort naar Noord-Schotland waardoor het een zeer gewilde strategische postie was. Dit werd mooi uitgelegd door informatieve borden die doorheen het kasteel verspreid stonden.

Na het kasteelbezoek, gingen we naar Stirling zelf. Door de extreme hitte slenterden we door het historisch gedeelte waar we konden genieten van een frisse milkshake en wat oude gebouwen. Op de terugweg naar de auto kwamen we een huwelijk tegen waar er op de doedelzak gespeeld werd. Zo werd het historisch plaatje compleet.

Compleet uitgeteld sprongen we in de auto en reden terug naar ons verblijf. Straks gaan we lekker zelf koken, want we hebben allebei zin in verse groenten en dat blijft hier problematisch. Morgen vertrekken we dan naar een nieuwe verblijfplaats met pijn in het hart, want hier zijn we met open armen ontvangen!