Na al het wandelen de laatste dagen, wouden we eens een dagje rust. Bovendien zou het vandaag niet echt mooi weer worden in de omgeving van Bled. Daarom vertrokken we naar Piran, een kuststadje dat volgens ons toeristisch boekje vergeleken wordt met Venetië. Het was een zeer drukke 2 uur rijden met wat file hier en daar.

Daar aangekomen parkeerden we ons en gingen te voet naar het stadje (de gratis bus lieten we links liggen, want het zag er veel te druk en te warm uit op die mini bus met al dat volk). Het waaide hard, wat verschrikkelijk deugd deed aangezien het toch zo een 32 graden was. We kuierden wat rustig rond door de straatjes en dronken hier en daar een drankje op het terras. Tussen de boten aten we onze zelfgemaakte lunch op terwijl voor ons klotste tegen de dokken. Die bleek echter wat tegen te vallen door de veel meer geconcentreerde smaak van het lookpoeder hier.

We wandelden verder en genoten van de oude huisjes en het vakantiesfeertje dat over het stadje hangt. Helemaal boven vonden we een kerk met daar een prachtig uitzicht waar je Italië en Kroatië kan zien. Terug naar beneden kregen we opnieuw een klein hongertje (de lunch was eigenlijk maar mini door de overdosis look) waarna we op het internet een goed restaurant zochten. We vonden een vis restaurant waar je visplateau’s voor 2 kon krijgen. Daar aten we ons buikje vol. Iline wou heel graag nog eens in het water plonsen dus ze kleedde zich vlug om en daalde het trapje af in de zee. Het water was zeer warm en ze zwom wat rond terwijl ik genoot van de stralende zon en de frisse wind.

Alle foto’s van de reis vind je hier.