In deze B&B hebben we een zeer goed bed waardoor we gisteren reeds besloten dat we eens zouden uitslapen. In plaats van om acht uur op te staan, gaat de wekker dus om negen uur af. Het ontbijt is inderdaad zeer goed. Gebakken ei met lekkere gerookte zalm en een soort pannenkoeken. Bizarre combinatie maar wel zeer lekker. …
Vandaag startten we onze tocht langs de Bohuslän kuststreek. We rijden vanuit Gotenburg noordwaarts langs de kust, en dit voor 3 opeenvolgende dagen. De Bohuslän kust is heel ruw en rotsachtig met vele eilandjes en schiereilandjes. Vandaag stonden Tjörn en Orust op het programma; het 6de en 3de grootste eiland van Zweden.
Vanop Tjörn hadden we een wandeling gepland op het nabijgelegen autovrije eiland Dyrön, waar je enkel met ferry kan geraken. Vol enthousiasme (want het weer zat opnieuw mee) vertrokken we richting Rönnäng om de ferry te nemen. Daar bleek het echter niet eenvoudig om parking te vinden. Alle plaatsjes waren volledig volzet dicht bij de ferry. Aangezien er enorm veel bewonersparking was, maar (naar onze mening) vrij weinig gewone parking, waren we genoodzaakt wat verder te zoeken. Daar vonden we echter ook geen plaats, dus dan maar nog wat verder zoeken… Waar er opnieuw geen plaats was. Tegen die tijd hadden we onze ferry zelfs al gemist en moesten we onze plannen herzien, tot onze grote frustratie.
Dan maar het alternatief opzoeken: een wandeling nabij een ‘goed bewaarde 18de-eeuwse hoeve’. Die hoeve bleek niet zoveel voor te stellen, maar gelukkig was er een caféetje met een mooi terras en bleken er ook een aantal wandelingen daar te starten. De wandeling die we eruit kozen bleek tot onze verrassing toch de moeite waard te zijn. Naar een tijdje wandelen kwamen we op een erg mooi uitzichtpunt, en ook de wandeling zelf bleek na wat afdwalen over, tussen en onder rotsen te gaan, waardoor we ons terug wat meer kind voelden.
We zetten vervolgens onze tocht verder naar onze verblijfplaats: het meest zuidelijke puntje van het eilandje Orust, namelijk Mollösund. Dit is het oudste vissersdorpje van Zweden, en echt wel de moeite voor een mooie avondwandeling. We lieten ons dan ook niet afschrikken door de enorm strakke wind om na het eten nog een ijsje te halen en al likkend de smalle straatjes door te lopen tussen de schattige vissershuisjes met af en toe een picture-perfect zicht op het haventje en de zee.
Na al het wandelen de laatste dagen, wouden we eens een dagje rust. Bovendien zou het vandaag niet echt mooi weer worden in de omgeving van Bled. Daarom vertrokken we naar Piran, een kuststadje dat volgens ons toeristisch boekje vergeleken wordt met Venetië. Het was een zeer drukke 2 uur rijden met wat file hier en daar.
Daar aangekomen parkeerden we ons en gingen te voet naar het stadje (de gratis bus lieten we links liggen, want het zag er veel te druk en te warm uit op die mini bus met al dat volk). Het waaide hard, wat verschrikkelijk deugd deed aangezien het toch zo een 32 graden was. We kuierden wat rustig rond door de straatjes en dronken hier en daar een drankje op het terras. Tussen de boten aten we onze zelfgemaakte lunch op terwijl voor ons klotste tegen de dokken. Die bleek echter wat tegen te vallen door de veel meer geconcentreerde smaak van het lookpoeder hier.
We wandelden verder en genoten van de oude huisjes en het vakantiesfeertje dat over het stadje hangt. Helemaal boven vonden we een kerk met daar een prachtig uitzicht waar je Italië en Kroatië kan zien. Terug naar beneden kregen we opnieuw een klein hongertje (de lunch was eigenlijk maar mini door de overdosis look) waarna we op het internet een goed restaurant zochten. We vonden een vis restaurant waar je visplateau’s voor 2 kon krijgen. Daar aten we ons buikje vol. Iline wou heel graag nog eens in het water plonsen dus ze kleedde zich vlug om en daalde het trapje af in de zee. Het water was zeer warm en ze zwom wat rond terwijl ik genoot van de stralende zon en de frisse wind.
Alle foto’s van de reis vind je hier.