Lekker uitslapen, stevig ontbijt en dan gaan afscheid nemen van de Grand Canyon want we moeten vandaag veel rijden. Helemaal terug naar Las Vegas. Gelukkig rijden we eerst nog een kleine twee uur in de natuur waar we de bizons en herten goeiedag kunnen zeggen. Één hert besluit zelfs om vlak voor ons de straat over te steken op zijn dooie gemakje. Je kan echter ver kijken en we hadden het op tijd gezien.
Allebei worden we wakker om zeven uur ’s ochtends. Onze hersenen zeggen dat we al veel te lang in ons bed lagen en inslapen is geen optie meer. We besluiten om langs Starbucks te passeren voor ons ontbijt. Daar geraken we aan de praat met een geëmigreerde Nederlander en zijn Amerikaanse vrouw. De man blijkt een waardevolle bron van informatie te zijn, want zijn job is reisleider. Hij overlaadt ons met tips voor onze reis (maar Iline had de meeste al opgeschreven).
Onze reis is begonnen! We namen al vroeg de trein naar de luchthaven om daar om tien uur te boarden. Het was al geleden sedert 2006 (Australië) dat Sander nog eens op een transatlantische vlucht zat en wat is er veel veranderd! Je hebt jouw eigen computer met daarop spelletjes, films, muziek,… Sander slaagde erin om zichzelf onder ouderlijk toezicht te plaatsen waardoor hij enkel kinderfilms kon bekijken. Gelukkig kwam een steward even helpen en was het snel opgelost. Iline viel, zoals steeds, vrij snel in slaap. …
